آنچه در این مقاله می خوانید

اورجت یا جلو بودن فک بالا

اورجت یا جلو بودن فک بالا یک نوع ناهنجاری در فک و دندان ها است که با جلو زدگی دندان های فک بالا همراه است. اگر این عارضه در دوران کودکی درمان نشود، ممکن است در بزرگسالی مشکلات متعددی ایجاد کند و به جراحی فک نیاز داشته باشد. در این مقاله، به بررسی دقیق ناهنجاری اورجت دندان، علائم و علل ایجاد این عارضه و روش های درمانی رایج این مشکل خواهیم پرداخت. با ما تا پایان این مقاله همراه باشید.

اورجت (جلو بودن دندان های فک بالا) چیست؟

اورجت به وضعیتی اطلاق می شود که بین دندان های جلویی بالا و دندان های جلویی پایین یک شکاف افقی بزرگ وجود داشته باشد. در حالت طبیعی و سالم، هنگام بسته شدن دهان دو ردیف دندان در یک راستا قرار می گیرند. اگر دندان های جلویی بالا با دندان های جلویی پایین کمی همپوشانی داشته باشد و یک فاصله کوچک بین آنها وجود داشته باشد، به این حالت اورجت معمولی گفته می شود.

در برخی موارد، دندان های بالایی به صورت صحیح روی دندان های پایینی قرار نمی گیرند و یک شکاف افقی بین دندان های جلویی بالا و دندان های جلویی پایین ایجاد می شود به این حالت اورجت شدید گفته می شود. در این وضعیت، دندان های جلویی بالا ممکن است خیلی جلوتر یا خیلی عقب تر از دندان های جلویی پایین قرار گیرند. این شکاف افقی باعث بیشتر در معرض دید قرار گرفتن دندان های بالا نسبت به دندان های دیگر می شود که برخی افراد این وضعیت را به عنوان دندان خرگوشی توصیف می کنند.

انواع اورجت یا جلو بودن فک بالا

عارضه اورجت را بر اساس ناحیه ای که درگیر کرده است، می توان به سه نوع تقسیم بندی کرد که عبارتند از:

  • اورجت دندانی: اورجت دندانی وضعیتی است که استخوان فک در موقعیت صحیح خود قرار دارد، اما دندان های جلویی فک بالا به دلیل نامرتبی جلوتر از دندان های جلویی فک پایین واقع شده اند.
  • اورجت اسکلتی: در اورجت اسکلتی، مشکل جلو زدگی دندان های جلویی فک بالا ناشی از ناهنجاری در اسکلت پایینی و زیرین فک است. این ناهنجاری باعث می شود که هنگام بسته شدن فک، دندان  های جلویی فک بالا جلوتر از دندان های فک پایین قرار گیرند.
  • اورجت ترکیبی: اورجت ترکیبی یک حالت پیچیده از ناهنجاری اورجت است که در آن اختلال و ناهنجاری در استخوان فک و بهم ریختگی و نامرتبی در دندان ها به طور همزمان دیده می شود.

انواع اورجت یا جلو بودن فک بالا

نشانه های جلو بودن فک بالا

نشانه های بروز اورجت شامل موارد زیر می شوند:

  • برجستگی بیش از حد دندان های جلویی فک بالا
  • بی نظمی دندان ها
  • مشکلات در گاز زدن، جویدن و بلع غذا
  • مشکلات در تکلم و تلفظ کلمات
  • عدم توازن و زیبایی چهره
  • تنفس دهانی (درمان تنفس دهانی با ارتودنسی)
  • اختلال در عملکرد مفصل های فک
  • افزایش سایش دندان ها و آسیب به دندان های قبلی

علل ایجاد اورجت یا جلو بودن فک بالا

اورجت یا جلو بودن فک بالا به دلایل مختلفی برمی گردد که می تواند محیطی یا ارثی باشد. در ادامه به برخی از دلایل ایجاد این عارضه اشاره می شود:

۱- مکیدن انگشت:

مکیدن انگشت در ایجاد اورجت یا جلو آمدن فک بالا

مکیدن انگشت یا پستانک در دوران نوزادی و کودکی می تواند یک عادت ناخوشایند با تاثیرات طولانی مدت بر ساختار فک و دندان ها باشد. این عادت ممکن است باعث ایجاد فشار های نامناسب بر روی فک و دندان ها شود و در نتیجه، اورجت و جلو زدگی دندان های فک بالا را ایجاد کند. نظارت و مشاوره از سوی والدین و دندانپزشک در دوران کودکی می تواند در شناسایی این عادت ها و اعمال تدابیر مناسب برای جلوگیری از آنها کمک کند. در برخی موارد، ارتودنتیست ممکن است راهکار های درمانی ارائه دهد تا بهبود وضعیت دندان ها و فک ها صورت گیرد و از بروز اورجت جلوگیری شود.

۲- وراثت:

وراثت و ژنتیک می توانند نقش مهمی در ایجاد اورجت و جلو زدگی دندان ها ایفا کنند. اگر یکی از اعضای خانواده با این مشکل مواجه شده باشد، احتمال انتقال این ناهنجاری به افراد دیگر در خانواده بالا می رود. در مواردی که وراثت به عنوان یکی از عوامل ایجاد اورجت مطرح می شود، مشاوره با ارتودنتیست و دندانپزشک می تواند مفید باشد. ارتودنتیست با انجام معاینه و ارزیابی دقیق، میزان ناهنجاری را ارزیابی کرده و راهکار های مناسبی برای درمان و تصحیح وضعیت ارائه می  دهد.

۳- مشکلات فکی:

مشکلات فکی مانند رشد نامناسب استخوان های فک، جلو زدگی و عقب رفتگی فک بالا و پایین، عدم تناسب دندان و فک، تحلیل رفتگی استخوان فک، شکستگی استخوان فک و سایر ناهنجاری ها می توانند به بروز اورجت و جلو زدگی دندان های جلویی فک بالا منجر شوند. مشکلات فکی می توانند تاثیرات جدی بر استحکام و تناسب فک و دندان ها داشته باشند. تشخیص صحیح این ناهنجاری ها و اعمال درمان های مناسب توسط ارتودنتیست بسیار حیاتی است.

۴- سندرم پیررابین (PRS):

تاثیر سندرم پیررابین در ایجاد اورجت یا جلو بودن فک بالا

سندرم پیررابین یک اختلال جنینی است که ناشی از فشار مشت جنین به فک است. این فشار می تواند باعث مشکلات در رشد صحیح فک شود و در برخی موارد به اورجت بیش از حد دندان ها نیز منجر می شود.

عوارض جلو بودن فک بالا

با درمان این اختلال، ظاهر و لبخند شما نه تنها زیباتر می شود، بلکه از بروز مشکلات و عوارض در آینده نیز جلوگیری می شود. اگر اورجت درمان نشود، عوارض زیر ممکن است بروز کند:

  • ایجاد مشکل در غذا خوردن و تکلم: برای افرادی که دارای اورجت هستند، صحبت کردن ممکن است دشوار باشد و نیاز به تلاش بیشتری برای ادا کلمات خاص داشته باشد. همچنین، ناهماهنگی بین فک بالا و پایین می تواند باعث مشکلات در جویدن غذا شود.
  • آسیب رسیدن به دندان ها: وقتی دندان ها دارای ناهماهنگی هستند و به هم برخورد می کنند، ممکن است به مینای دندان آسیب برسانند. این وضعیت همچنین می تواند باعث سایش نادرست دندان ها شود و به پوسیدگی آن ها کمک کند.
  • آپنه خواب: افراد مبتلا به اورجت، دهان کوچکی دارند و این وضعیت می تواند باعث ایجاد مشکلات تنفسی شود.
  • اختلال ظاهری و کاهش اعتماد به نفس: اورجت با جلو زدگی دندان ها می تواند باعث ردیف نبودن دندان ها شود. این وضعیت باعث کاهش اعتماد به نفس می شود، زیرا فرد ممکن است از نمایش دندان های نامنظم خود به دیگران خجالت بکشد و در موقع خندیدن و صحبت کردن دهان خود را باز نکند.
  • آسیب به لثه: با افزایش اختلال جلو زدگی دندان ها و عدم درمان، لثه ها آسیب می بینند. وقتی دندان های فک پایین به طور کامل پشت دندان های فک بالا قرار می گیرند، برخورد با لثه اتفاق میوفتد. دندان های جلویی فک بالا ممکن است با خط لثه دندان های پایین تماس پیدا کنند، که می تواند منجر به ریزش لثه شود.
  • درد فک: یکی از شایع ترین درد های مرتبط با اورجت، درد فک است. این درد معمولاً به علت ردیف نبودن دندان های فک بالا و پایین ایجاد می شود.

روش تشخیص جلو بودن فک بالا

برای تشخیص عارضه اورجت، ارتودنتیست ابتدا با معاینه دقیق وضعیت فک و دندان ها، همراه با بررسی علائم نوع ناهنجاری را تشخیص می  دهد. سپس با استفاده از عکس  های رادیوگرافی، شدت و میزان عارضه را بررسی می کند. با تحلیل این اطلاعات و در نظر گرفتن شرایط و سن بیمار، ارتودنتیست روش درمانی مناسب را تعیین کرده و برنامه درمانی را آغاز می کند.

روش های درمان اورجت یا جلو بودن فک بالا

درمان اورجت به منظور تصحیح ناهنجاری بین دندان های جلویی بالا و پایین انجام می شود. روش های مختلفی برای درمان اورجت وجود دارد. درمان اورجت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱- ارتودنسی:

ارتودنسی برای درمان اورجت یا جلو بودن فک بالا

برای درمان اورجت یا بد جفتی دندان ها با استفاده از ارتودنسی، ابزارهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. در ادامه تعدادی از این ابزارها ذکر شده است:

  • استفاده از براکت های ارتودنسی:

اگر مشکل اورجت بیشتر مرتبط با دندان ها بوده و ساختار استخوان فک در وضعیت مناسب باشد، دندانپزشک با استفاده از براکت های ارتودنسی می تواند دندان ها را به موقعیت صحیح هدایت کند. این براکت ها با وارد کردن فشار و نیروی لازم به دندان ها، به تدریج آنها را به جایگاه درست و قابل قبول منتقل می کنند.

  • ابزار Herbst:

ابزار Herbst یک ابزار ارتودنسی است که به بهبود ناهنجاری های فک و دندان کمک می کند. این ابزار به طور ثابت در داخل دهان قرار می گیرد و بیمار نمی تواند آن را از دهان خود خارج کند. ابزار Herbst با قدرت، فک پایین را به جلو رانده و فاصله بین دندان های قدامی فک بالا و پایین را کاهش می دهد.

  • هدگیر:

استفاده از هدگیر در روند درمان مشابه با ابزار Herbst است، با این تفاوت که پس از استفاده از Herbst بریس (براکت ها) به کار برده می شود. هدگیر در مقایسه با Herbst ظاهر مناسبی ندارد، اما تاکنون در حدود ۹۳ درصد موفقیت در روند درمان به دست آمده است.

بیشتر بخوانید: آیا ارتودنسی یک فک امکان پذیر است

  • کش های ارتودنسی:

کش های ارتودنسی برای اتصال براکت با قلاب استفاده می شوند و در رنگ های مختلفی در دسترس هستند. این کش ها به منظور بهبود اورجت استفاده می شوند و دندان های پیشین فک بالا را به دندان های آسیا فک پایین متصل می کنند. این اقدام باعث کاهش رشد فک بالا می شود و در عوض، فک پایین برای رشد به سمت جلو تقویت می شود.

  • ابزار Twin Block:

ابزار Twin Block از دو صفحه آکریلیک بالا و پایین تشکیل شده است که برای اصلاح مشکلات دندانی مورد استفاده قرار می گیرد. صفحه بالایی به اندازه فک بالا و صفحه پایینی به اندازه فک پایین ساخته شده اند. این دو صفحه با همکاری هم، فک پایین را به جلو می آورند که در درمان اورجت تأثیرگذار است.

  • الاینر شفاف:

الاینر شفاف در درمان اورجت یا جلو بودن فک بالا

الاینر شفاف یکی از  ابزار ارتودنسی متحرک است که معمولا در مواردی که اورجت به صورت جزئی باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. الاینر از جنس پلاستیک شفاف ساخته شده است و به دلیل نامرئی بودن، افراد در سنین مختلف ترجیح می دهند از آن استفاده کنند.

۲- کشیدن دندان:

قبل از شروع درمان ارتودنسی، گاهی نیاز به کشیدن یک یا چند دندان وجود دارد، به ویژه زمانی که فضای کافی برای قرار گرفتن دندان ها در فک وجود ندارد.

۳- جراحی ارتودنسی:

اگر فک پایین یک بزرگسال به اندازه کافی رشد نکرده باشد یا ناهماهنگی در رشد آن به حدی جلو رفته باشد که با درمان ارتودنسی به تنهایی قابل اصلاح نباشد، ممکن است نیاز به جراحی فک یا جراحی ارتوگناتیک باشد. همچنین، جراحی ارتوگناتیک می تواند برای کودکانی که دارای مشکلات رشد فک هستند، لازم باشد. هدف این جراحی اصلاح ساختار های استخوانی فک و دندان ها در دوران رشد است، تا بهبودی در ترتیب دندان ها و ناهماهنگی های فکی ایجاد گردد. ارتودنسی جبرانی یا کامفولاژ یک روش موثر برای درمان اورجت است که از بریس ها و دیگر مدالیته های درمانی برای حرکت دادن دندان ها و رفع مشکلات استخوانی فک استفاده می کند.

۴- باندینگ دندانی:

باندینگ دندانی در درمان اورجت یا جلو بودن فک بالا

باندینگ از رزین کامپوزیت برای تغییر شکل دندان ها استفاده می کند، اما برای اصلاح اورجت های شدید یا تراز دندان ها به صورت دائمی و موثر مناسب نیست. این روش ممکن است به مدت کوتاه به دندان ها جلوه زیبایی بدهد، اما برای بهبود کامل تراز دندان ها یا مشکلات شدید تر، راه حل های دیگری نظیر ارتودنسی یا ونیرها پیشنهاد می شود.

۵- ونیرها:

ونیرها شبیه باندینگ هستند زیرا به منظور تغییر شکل دندان ها استفاده می شوند. ونیرها، به عنوان یک روش درمانی طولانی مدت نسبت به باندینگ عملکرد بهتری دارند. ونیر ها در آزمایشگاه دندانپزشکی ساخته می شوند و سپس بر روی دندان ها قرار می گیرند. این روش می تواند دندان ها را صاف تر نشان دهد و در کاهش دیده شدن اورجت ها نیز موثر می باشد. با این حال، ونیر هم مانند باندینگ، گزینه خوبی برای اورجت های شدید نیست.

۶- تاج ها:

تاج ها و روکش ها هر دو در جهت پوشش دندان ها به کار می روند، اما تفاوت اصلی در محدوده پوشش آنها قرار دارد. روکش ها فقط بخش جلویی دندان را پوشش می دهند، در حالی که تاج ها کل دندان را پوشش می دهند. این ویژگی باعث مقاومت بیشتر تاج ها در برابر شکستگی می شود. با این وجود، نصب تاج نیاز به حذف مقدار بیشتری از ساختار طبیعی دندان دارد که ممکن است به ضعف دندان منجر شود. به همین دلیل، تاج ها معمولا در مواردی که به تقویت و ترمیم ساختار دندان نیاز است مورد استفاده قرار می گیرند. در اورجت شدید، تاج ها معمولا به عنوان گزینه مناسب شناخته نمی شوند. در این موارد، روش های دیگری مانند ارتودنسی بیشتر ترجیح داده می شوند.

هزینه درمان اورجت یا جلو بودن فک بالا

هزینه درمان اورجت دندان بسیار متغیر است و به عوامل مختلفی از جمله نوع روش درمانی، پیچیدگی مشکلات فک و دندان، نوع تجهیزات و ابزارهای استفاده شده، تعداد جلسات مراجعه، موقعیت جغرافیایی مطب و همچنین تجربه و دستمزد دندانپزشک بستگی دارد. برای دریافت یک تخمین دقیق از هزینه درمان اورجت، بهتر است به یک ارتودنتیست مراجعه کنید. ارتودنتیست با انجام یک بررسی جامع و دقیق از وضعیت شما، می تواند یک برآورد تقریبی از هزینه درمان اورجت ارائه دهد. همچنین، اگر دارای بیمه هستید، می توانید با مراجعه به بیمه خود در مورد تحت پوشش بودن درمان ارتودنسی اطلاعاتی کسب کنید.

برای اطلاع از هزینه های ارتودنسی در کرج کلیک کنید.

مراقبت های بعد از درمان اورجت

مراقبت های بعد از درمان اورجت بسیار حائز اهمیت هستند تا از حفظ سلامت دندان و دهان اطمینان حاصل شود. برخی از مراقبت هایی که می توانید بعد از درمان اورجت انجام دهید، شامل موارد زیر می شوند:

  • بعد از هر وعده غذایی، استفاده درست از نخ دندان برای حذف ذرات غذایی باقی مانده بین دندان ها اهمیت ویژه ای دارد.
  • برای محفاظت از لثه و دندان ها، قرقره کردن با آب نمک و دهانشویه آنتی باکتریال می  تواند موثر باشد.
  • مسواک زدن صحیح بعد از هر وعده غذایی با کمک مسواک نرم، به حفظ بهداشت دهان کمک می کند.
  • اجتناب از شکستن و باز کردن اشیاء سفت با دندان ها، از آسیب دیدن آن ها جلوگیری می کند.
  • اصلاح عادات غلط دهانی مانند دندان قروچه به محفاظت از دندان کمک می کند.
  • کاهش مصرف مواد خوراکی رنگی و شستشوی دهان بعد از نوشیدن و خوردن این مواد، از لب پر شدن دندان ها جلوگیری می کند.
  • مصرف کمتر الکل و دخانیات به حفظ سلامت دهان و دندان کمک می کند.
  • چکاپ دندان حداقل ۱ الی ۲ بار در سال و مراجعه به مطب دندانپزشکی برای ارزیابی و درمان های لازم، از اهمیت بالایی برخوردار است.

بیشتر بخوانید: مراقبت های ارتودنسی قبل ، حین و بعد از آن

اورجت چه تفاوتی با اوربایت دارد؟

اورجت(Overjet) و اوربایت دندان (Overbite) دو نوع ناهنجاری مربوط به جلو رفتن فک بالا هستند، اما دارای تفاوت هایی نیز هستند. اورجت دندان با اندازه گیری فاصله افقی بین دندان های جلویی فک بالا و پایین تشخیص داده می شود. اگر فاصله افقی بین دندان ها هنگام بسته شدن فک ها بیش تر از ۳ تا ۴ میلیمتر باشد، به عنوان ناهنجاری اورجت در نظر گرفته می شود.

در اوربایت دندان، موضوع اصلی با فاصله عمودی بین دندان های جلویی دو فک مرتبط است. اگر با بسته شدن فک ها، دندان های فک بالا بیش از ۲۵ درصد از دندان های پایینی را پوشش دهند، این وضعیت به عنوان اوربایت در نظر گرفته می شود. همچنین، اگر پوشش دندان های پایینی توسط دندان های بالایی بیشتر از این مقدار باشد، به عنوان اوربایت شدید یا دیپ بایت شناخته می شود.

آیا می توان از بروز اورجت جلوگیری کرد؟

اختلالات فکی می توانند به دلیل عادات غلط در دوران کودکی و عوامل مختلف ایجاد شده باشند و آسیب های متعددی در ناحیه فک و صورت به همراه داشته باشند. این اختلالات می توانند به سلامت دهان و دندان ها آسیب برسانند و باعث بروز اختلالات ظاهری و عیوب در صورت شوند. برخی از عوامل و مشکلات وراثتی نیز ممکن است باعث ایجاد این ناهنجاری شوند.

بهترین زمان برای جلوگیری از عارضه اورجت دوران کودکی است، والدین باید در این دوران وابستگی به پستانک را در کودک کاهش دهند و از مکیدن انگشت توسط کودکان جلوگیری نمایند. همچنین، با ارجاع به ارتودنتیست و انجام چکاپ دندان، والدین می توانند در صورت لزوم به کنترل و درمان ناهنجاری های مرتبط با جلو رفتن فک بالا در دوران کودکی فرزندان خود اقدام کنند.

قبل و بعد از درمان اورجت یا جلو آمدن فک جلو

بهترین سن جهت درمان اورجت چه سنی است؟

اگر ناهنجاری ها و عوارض فک و دندان ها در سنین کودکی تشخیص داده شوند، تحت درمان قرار گرفتن در همان دوران می تواند تاثیر بسزایی در بهبود وضعیت فک و دندان ها داشته باشد. سنین ۷ تا ۱۲ سالگی به عنوان بهترین زمان برای آغاز درمان اورجت شناخته می شود. در این دوره، استخوان های فک کودک همچنان در حال رشد هستند و ارتودنتیست می تواند با استفاده از روش های ارتودنسی وضعیت فک و دندان های کودک را بهبود بخشد.

آیا با افزایش سن، اورجت یا بالا بودن فک بالا بدتر می شود؟

با گذشت زمان و رشد بیشتر فک ها و دندان ها، شدت اورجت نیز ممکن است افزایش یابد. بنابراین، شروع درمان ارتودنسی و اصلاح اورجت در سنین کودکی که استخوان های فک هنوز در حال رشد هستند، می تواند منجر به بهبود وضعیت شود.

ابتدا اورجت یا اوربایت اصلاح می شود؟

در اکثر موارد، اصلاح اوربایت بر اورجت ارجحیت دارد و پس از تصحیح اوربایت، به اصلاح اورجت پرداخته می شود. این استراتژی به دلیل اهمیت تعادل عملکردی(کارایی عملکرد فک و دندان ها و فک) و زیبایی صورت استفاده می شود.

برای مشاوره و اطلاعات بیشتر با مشاوره ارتودنسی تماس بگیرید.

اصلاح اورجت چقدر طول می کشد؟

مدت زمان لازم برای اصلاح اورجت به عوامل مختلفی مانند شدت مشکلات دندانی، نوع درمان ارتودنسی و پاسخ فرد به درمان بستگی دارد. در اغلب موارد، اصلاح اورجت ممکن است در حدود ۲۴ ماه یا حتی بیشتر طول بکشد.

آیا اصلاح اورجت به صورت خانگی امکان پذیر است؟

اصلاح اورجت به صورت خانگی امکان پذیر نیست و نیاز به تخصص و مداخله حرفه ای ارتودنتیست دارد.

درمان اورجت باید توسط چه کسی انجام شود؟

هرگونه درمان اورجت نیاز به ارزیابی و برنامه ریزی دقیق توسط ارتودنتیست دارد. درمان اورجت ممکن است با استفاده از ابزارهای ارتودنسی مانند اسپیسرها و براکت ها انجام شود یا در صورت نیاز به جراحی، ارتودنتیست باید بیمار را به جراح فک و صورت ارجاع دهد.

جلو بودن فک بالا سبب تغییر در چهره بیمار می ‎شود؟

جلو رفتن دندان های فک بالا (اورجت)، باعث برآمدگی لب بالایی فرد می  شود و لب بالایی جلوتر از حالت طبیعی قرار می گیرد. این تغییرات در تناسب بین فک ها و دندان ها بر ظاهر کلی لبخند و چهره فرد تاثیر می گذارد.

مشاوره رایگان

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
آنچه در این مقاله می خوانید

مشاوره رایگان

آخرین مطالب

0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x