فرآیند های درمانی در هر زمینه ای که باشید برای فرد دلهره آور است و در ابتدا ممکن است نسبت به انجام آن نگرانی هایی داشته باشد. اغلب این استرس و نگرانی بخاطر عدم اطلاع کامل از مراحل درمان و پروسه ای است که باید طی کنیم. زمانی که اطلاعات دقیقی نسبت به روش درمان خود و مراحل مختلف آن داشته باشیم، با آرامش و آسودگی جهت رسیدن به سلامتی کامل اقدام می کنیم. درمان ارتودنسی نیز به خاطر اینکه یکی از طولانی ترین درمان هایی است که برای بدن استفاده می شود به مراتب حساسیت بر انگیز می باشد. در این مطلب تمام مراحل ارتودنسی دندان به ترتیب معرفی می شود و اطلاعات کامل آن در اختیار شما قرار داده می شود. همچنین به پرتکرار ترین سوالات مراحل ارتودنسی نیز پاسخ خواهیم داد.
مراحل ارتودنسی دندان با فیلم
مراحل انجام ارتودنسی دندان به ترتیب
فرآیند درمان ارتودنسی و مراحل آن در بیمار تحت تاثیر عوامل گوناگون، متفاوت خواهد بود. چرا که نوع ناهنجاری و شدت آن همیشه یکسان نیست و نیاز به درمان های جانبی و یا انتخاب روش های متفاوت از ارتودنسی وجود دارد. گام های اولیه درمان به صورت مشابه در همه یکسان است و در فاز بعد از معاینات اولیه تفاوت ها مشخص می شود که به هر کدام در مرحله خود خواهیم پرداخت:
۱. مشاوره و مراجعه به متخصص ارتودنسی
انتخاب یک متخصص ارتودنسی با توانایی بالا و مجرب در این زمینه اصلی ترین و پر اهمیت ترین گام شروع درمان می باشد. یک متخصص حرفه ای نه تنها تعامل خوبی با بیمار برقرار می کند و انگیزه او را به ادامه درمان افزایش می دهد که با توانایی و تجربه بالای خود بهترین روش درمانی و فرآیند رسیدن به نتیجه را انجام خواهد داد.
۲. دریافت نوبت از متخصص و انجام معاینات اولیه
برای تشخیص نوع ناهنجاری و شدت آن باید تحت معاینات اولیه قرار بگیرد تا متخصص با تشخیص دقیق ناهنجاری مناسب ترین روش های ارتودنسی را برای درمان شما بیان کند و با توجه به پارامتر های هزینه، طول درمان ارتودنسی و … به شما کمک کند روش مناسب را انتخاب کنید.
۳. تصویر برداری از دندان ها
قبل از انجام ارتودنسی باید تمام دندان ها از نظر خرابی و پوسیدگی توسط عکس های رادیولوژی مورد بررسی قرار بگیرند. وجود هرگونه پوسیدگی و خرابی در دندان ها باید به طور کامل درمان شوند و بعد فرآیند ارتودنسی انجام شود.
در گام سوم مراحل ارتودنسی دندان ممکن است برای برخی مراجعین نیاز باشد مرحله درمان دندان های پوسیده انجام شود.
عکس رنگی و عکس OPG دو دسته تصویر برداری هستند که اطلاعات کاملی را در مورد وضعیت دندان ها و ریشه آنها در اختیار متخصص ارتودنسی قرار می دهد.
۴. قالب گیری دندان ها
زمانی که نوع ارتودنسی مشخص شد و سلامتی تمام دندان ها تایید شد، متخصص با انجام قالب گیری اطلاعات مورد نیاز نسبت به وضعیت دندان ها را دریافت می کند. این قالب گیری برای ثبت اطلاعات اولیه ناهنجاری دندان ها صورت می گیرد تا هم اجرای ارتودنسی مناسب تری صورت بگیر و هم امکان مقایسه نتایج درمان با وضعیت اولیه وجود داشته باشد.
۵. آمادگی برای انجام ارتودنسی با رعایت بهداشت دهان
باید فرد در شرایط قبل از ارتودنسی به مراتب و چندین برابر شرایط عادی نظافت دهان و دندان خود را انجام دهد. در نهایت متخصص ارتودنسی با انجام پولیش برای سطح دندان ها آنها را برای نصب براکت ارتودنسی آماده می کند.
بیشتر بدانید اختلال اور بایت یا جلو بودن فک بالا چیست
۶. نصب براکت و سیم ارتودنسی
حالا زمان آن است که براکت ها و بریس های ارتودنسی با توجه به نوع انتخاب شده، بر روی دندان ها نصب گردد. با توجه به اینکه چه نوع ارتودنسی انتخاب شده، فرآیند اجرا و نصب آن متفاوت می باشد. در مورد ارتودنسی متحرک قالب های آماده شده به راحتی روی دندان ها قرار داده می شود و بیمار می آموزد که چطور آنها را در زمان های مورد نیاز از دهان خارج کند و دوباره در محل خود قرار دهد.
اگر ارتودنسی ثابت باشد براکت ها توسط چسب های ویژه بر روی سطح دندان متصل می شوند. براکت ها که در محل خود فیکس شدند سیم های ارتودنسی از میان آنها عبور داده می شود تا دندان ها را با فشار خود در جهت اصلاح وضعیت حرکت دهند.
مراحل نصب انواع ارتودنسی دندان
-
نصب ارتودنسی لینگوال:
از نظر اجرایی نصب ارتودنسی لینگوال به مراتب سخت تر از ارتودنسی ثابت و دیمون می باشد. در این نوع ارتودنسی براکت ها باید در پشت دندان ها قرار بگیرند تا قابل مشاهده نباشند. چسباند براکت ها و عبور سیم در پشت دندان ها انجام می شود و تمام دندان ها تحت فشار مناسب قرار می گیرند. به دلیل اجرای سخت تر این نوع ارتودنسی نسبت به روش های دیگر دارای هزینه بیشتری است.
-
نصب ارتودنسی سرامیکی:
اجرای این روش مطابق و مشابه روش ارتودنسی ثابت فلزی می باشد با این تفاوت که براکت مورد استفاده از جنس سرامیک و مشابه ظاهر دندان است تا فرد احساس راحتی بیشتری نسبت به استفاده از آنها داشته باشد.
بیشتر بخوانید: درمان بیرون زدگی دندان ها و لب
-
نصب ارتودنسی دیمون:
به جای براکت های قدیمی در روش دیمون از براکت های خودکار استفاده می گردد که هم به صورت فلزی و هم به صورت سرامیکی هستند. برای انجام ارتودنسی دیمون نیازی به کش های ارتودنسی نیست و تعداد مراجعات بیمار به متخصص تقریبا نصف حالت ارتودنسی معمولی می باشد. هزینه اولیه این نوع ارتودنسی بخاطر تجهیزات آن گران تر می باشد. اما بخاطر تعداد مراجعات کمتر هزینه در ادامه کمی برابر می شود. این روش دارای مزایایی چون اثر بخشی بهتر و همچنین کاهش طول درمان است.
نصب ارتودنسی برای دو فک بیمار تفاوت زیادی ندارد و کلیات اجرا مشابه هم می باشد. شاید چیزی که در ارتودنسی دو فک متغیر باشد مدت نصب ارتودنسی و همچنین طول درمان باشد. چرا که ممکن است میزان ناهنجاری ها در دو فک متفاوت با یکدیگر باشد.
مدت زمان نصب براکت نامرئی و متحرک کمتر از نیم ساعت طول می کشد.
در مورد ارتودنسی ثابت، دیمون و لینگوال زمان نصب حدود ۲ ساعت خواهد بود.
گام هفتم: مراقبت های پس از نصب ارتودنسی
با رعایت یک سری نکات بهداشتی و انجام مراقبت های خاص در دوران ارتودنسی می توانید هم نتایج بهتری را دریافت کنید و هم مانع ایجاد پوسیدگی دندان، تغییر رنگ دندان و عفونت لثه های خود شوید:
- رعایت بهداشت دهان و دندان حداقل سه مرتبه در روز با کمک مسواک و خمیر دندان
- در دوران ارتودنسی از مسواک مخصوص استفاده شود.
- عدم خوردن غذاها و خوراکی های چسبنده و دارای رنگ دانه
- استفاده اصولی و مرتب از نخ دندان
- عدم خوردن غذا ها ، خوراکی ها و میوه های سفت و سخت
بیشتر بخوانید: چگونه باید از ارتودنسی دندان های خود مراقبت کنیم
- عدم مصرف داروهای خود سرانه و استفاده مرتب از مسکن هایی که متخصص بابت درد احتمالی تجویز کرده است.
- مراقبت و نگهداری درست و بهداشتی از ارتودنسی متحرک در زمانی که از دهان خود خارج می کنید.
- عدم دست کاری براکت ها و فشار دادن آنها با نوک زبان و لب های خود
گام هشتم: مراجعات منظم به متخصص ارتودنسی
پس از نصب ارتودنسی نیاز است که شما به صورت دوره ای به متخصص مراجعه کنید و وضعیت دندان های شما تحت درمان قرار داشته باشد. تعداد مراجعات و بازه زمانی آنها به نوع ارتودنسی که استفاده شده بستگی دارد. معمولا این مراجعات در بازه یک ماه تا دو ماه بین انواع ارتودنسی متفاوت است. برای ارتودنسی دیمون می توانید با بازه های طولانی و دو ماهه به متخصص مراجعه نمایید و برای ارتودنسی ثابت خوب است که در فواصل کوتاه و یک ماه مراجعات انجام شود. البته با توجه به وضعیت دندان شما و شرایط ارتودنسی ممکن است نیاز شود گاهی زودتر نیز به متخصص مراجعه کنید مانند زمانی که بریس از جای خود جدا شود و یا سیم ارتودنسی از انتهای خود بیرون بیاید.
گام آخر: برداشتن براکت و وسایل ارتودنسی
در نهایت بعد از اتمام طول درمان ارتودنسی متخصص براکت ها و سیم های ارتودنسی را از دهان شما خارج می کند و می توانید به شرایط زندگی معمول قبل از ارتودنسی خود برگردید با این تفاوت که ناهنجاری شما درمان شده است.
درباره چگونگی برداشتن ارتودنسی یا دیباندینگ بیشتر بخوانید
در برخی موارد ممکن است احتمال بازگشت دندان ها به حالت قبل وجود داشته باشد که متخصص برای فرد در چنین شرایطی نگهدارنده یا ریتینر تجویز می کند. باید تا یک مدت خاص از ریتینر برای دندان ها استفاده شود تا بازگشت دندان ها اتفاق نیافتد.
فیلم مراحل ارتودنسی – دکتر ستار کبیری
سوالات متداول
نصب براکت ها چقدر زمان می برد؟
زمان نصب براکت ها تحت تاثیر پارامترهایی مانند توانایی متخصص ارتودنسی، نوع ارتودنسی و شدت ناهنجاری دندان ها متفاوت خواهد بود. براکت های ثابت معمولی راحت تر و براکت های ارتودنسی لینگوال در زمان طولانی تری نصب می شوند. بازه ای بین ۱ تا ۲ ساعت برای نصب ارتودنسی زمان نیاز است.
بین مراحل ارتودنسی کودکان با بزرگسالان تفاوت وجود دارد؟
روند کلی درمان به یک شکل می باشد که با معاینات اولیه شروع می شود. اما در کودکان احتمال اینکه با تجهیزات کنترلی و همچنین ارتودنسی متحرک بتوان ناهنجاری را مهار کرد وجود دارد و فرآیند درمان ساده تر و با زمان کمتری انجام می گیرد.
بعد از ارتودنسی تا چه مدت باید از ریتینر استفاده کنیم؟
متخصص با توجه به شرایط ناهنجاری و وضعیت نهایی دندان ها تجویز می کند که تا چه مدت از نگهدارنده استفاده کنید. این مدت ممکن است تا یک مدت ۳ ساله به طول بیانجامد تا دندان ها به ثبات دائمی خود دست پیدا کنند.
آیا نصب براکت های ارتودنسی روی دندان ها بر گفتار اثر می گذارد؟
تجهیزات ارتودنسی و براکت ها کاملا روی دندان ها قرار می گیرند و باعث اختلالی در صحبت کردن نمی شوند. با این حال در چند روز اول به دلیل عدم عادت به براکت ها کمی حساسیت وجود دارد و ممکن است با احتیاط صحبت کنید که این موضوع سبب می شود افراد فکر کنند صحبت کردن آنها دچار مشکل شده است. به مرور و با عادت به ارتودنسی این موضوع نیز رفع می گردد.