آنچه در این مقاله می خوانید

آیا فیبروتومی در ارتودنسی کاربردی دارد

در دنیای دندانپزشکی و به‌ویژه ارتودنسی، تکنیک‌های جدید و روش‌های مکمل به‌منظور بهبود نتایج درمانی و افزایش رضایت بیماران همواره مورد بررسی قرار می‌گیرند. یکی از این تکنیک‌ها که در سال‌های اخیر توجه بسیاری از متخصصین ارتودنسی را به خود جلب کرده است، فیبروتومی است.

فیبروتومی به معنای برش کنترل‌شده فیبرهای پریودنتال در اطراف دندان‌ها است که با هدف کاهش عود و تثبیت بهتر نتایج درمان ارتودنسی دندان انجام می‌شود. در این مقاله قصد داریم کاربردها، مزایا و چالش‌های فیبروتومی در درمان‌های ارتودنسی را بررسی کنیم و به این پرسش پاسخ دهیم که آیا این تکنیک می‌تواند به‌عنوان یک روش مؤثر و علمی در کنار سایر ابزارهای ارتودنسی مورد استفاده قرار گیرد؟

فیبروتومی دندان چیست؟

فیبروتومی دندان چیست؟

فیبروتومی یا Fiberotomy teeth یک روش درمانی برای کاهش یا برطرف کردن مشکلات لثه ای یا بافت های فیبروزی  که در اطراف دندان ها جمع شده است. همچنین در ارتودنسی که نیاز به حرکت دندان ها است فیبروتومی می تواند به آزاد سازی بافت های فیبروز کمک کند، در نتیجه دندان ها راحت تر حرکت می کنند

فیبروتومی یک روش است که برای کمک به تثبیت دندان‌ها در موقعیت‌های جدید خود پس از جابه‌جایی در طول درمان ارتودنسی استفاده می‌شود. حفظ دندان‌ها در موقعیت جدیدشان نقش حیاتی در اقدامات ارتودنسی مانند استفاده از بریس‌ها دارد.

این روش یکی از بسیاری از روش‌هایی است که متخصصان دندانپزشکی برای جلوگیری از بازگشت دندان‌ها به موقعیت اولیه خود به کار می‌گیرند. در حالی که فیبروتومی یک عمل جراحی محسوب می‌شود، این درمان تهاجمی نیست و تنها برای دندان‌هایی که در معرض خطر بالای بازگشت به موقعیت نامطلوب قرار دارند، استفاده می‌شود.

بیشتر بخوانید: مینی اسکرو برای لبخند لثه ای

جراحی فیبروتومی یک روش حداقل تهاجمی است که در آن فیبرهای اطراف دندان بریده شده و اجازه داده می‌شود با تنش کمتری در دندان‌های تازه جابه‌جا شده بهبود یابند. این فیبرها درست زیر پایه شیار لثه یا فاصله بین لثه و پایه دندان قرار دارند و همچنین در بالای استخوان آلوئول که دندان‌ها را نگه می‌دارد، یافت می‌شوند. دندان‌پزشک پیش از وارد کردن تیغه جراحی یا لیزر به شیار دندان‌ها، از بی‌حسی موضعی استفاده می کند و فیبرهایی که هر دندان را در جای خود نگه می‌دارند، برش می دهد. در این روش، هیچ تغییری در موقعیت بیرونی لثه ها ایجاد نمی شود و نیازی به بخیه نیست.

متن انگلیسی:

A fiberotomy is typically performed prior to the removal of a patient’s braces. It can also be completed following the removal of braces or removal of any retainers which are in place.

متن فارسی:

فیبروتومی معمولاً قبل از برداشتن بریس‌های بیمار انجام می شود، اما می تواند پس از برداشتن بریس ها یا هر نوع ریتینر نیز انجام شود. www.panorthodontics.com

ریکاوری بعد از جراحی فیبروتومی به چه صورت است؟

ریکاوری بعد از جراحی فیبروتومی به چه صورت است؟

ریکاوری پس از جراحی فیبروتومی معمولاً سریع و بدون عوارض جدی است، زیرا این روش یک جراحی حداقل تهاجمی محسوب می شود. تورم خفیف و ناراحتی جزئی در روزهای اول طبیعی است که معمولاً با استفاده از کمپرس سرد و مسکن‌های تجویز شده توسط پزشک بهبود می‌یابد. برخی از بیماران ممکن است حساسیت موقت دندان را تجربه کنند که معمولاً طی چند هفته کاهش می یابد. به دلیل عدم نیاز به بخیه در این روش، روند بهبودی سریع‌تر انجام می‌شود و بیماران می‌توانند به فعالیت های روزمره خود بازگردند.

مراقبت های پس از جراحی شامل رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان برای جلوگیری از عفونت و اجتناب از غذاهای سخت، چسبناک یا داغ است. استفاده منظم از دهان‌شویه‌های ضدعفونی‌کننده و رعایت دستورالعمل‌های ارتودنتیست یا جراح، نقش مهمی در بهبود سریع‌تر و موفقیت درمان دارد.

بیشتر بخوانید: ارتودنسی دندان خرگوشی

همچنین، استفاده از ریتینر ثابت یا متحرک طبق توصیه پزشک، برای تثبیت موقعیت دندان‌ها ضروری است. مراجعه های بعدی برای ارزیابی محل جراحی و بررسی نتایج درمان نیز بخشی از برنامه مراقبتی است که به اطمینان از موفقیت کامل جراحی کمک می‌کند.

چه زمانی به روش درمانی فیبروتومی نیاز داریم؟

چه زمانی به روش درمانی فیبروتومی نیاز داریم؟

نیاز به روش درمانی فیبروتومی در شرایط خاصی ایجاد می‌شود، از جمله:

  1. احتمال بالای بازگشت دندان ها: در مواردی که احتمال بازگشت دندان‌ها به موقعیت اولیه پس از درمان ارتودنسی بالا باشد، به‌ویژه در دندان‌های چرخش‌یافته یا دندان‌هایی که جابه‌جایی زیادی داشته‌اند.
  2. دندان های چرخیده (Rotated Teeth): این روش برای دندان‌هایی که دچار چرخش بوده‌اند و پس از ارتودنسی اصلاح شده‌اند، به کاهش احتمال عود کمک می کند.
  3. عدم تأثیر کافی ریتینر: در شرایطی که استفاده از ریتینر (ثابت یا متحرک) به تنهایی برای جلوگیری از بازگشت دندان ها کافی نباشد.
  4. ارتودنسی پیچیده: در درمان‌های ارتودنسی پیچیده یا طولانی‌مدت که موقعیت دندان‌ها به شدت تغییر کرده است.
  5. بیمارانی با بافت لثه سفت یا فیبری: در افرادی که بافت های لثه ای سفت یا مقاوم دارند، که ممکن است باعث ایجاد کشش و بازگشت دندان‌ها شود.
  6. درمان تکمیلی ارتودنسی: به‌عنوان یک روش مکمل در کنار بریس‌ها یا سایر ابزارهای ارتودنسی برای تثبیت موقعیت دندان‌ها.
  7. پیشگیری از مشکلات پس از ارتودنسی: برای کاهش عوارض و مشکلات بلندمدت مانند بازگشت مجدد نامرتبی دندان‌ها.
  8. دستور ارتودنتیست یا جراح: در مواردی که متخصص دندانپزشکی تشخیص دهد که این روش می‌تواند نتایج درمان را بهبود بخشد.

چرا دندانها حرکت می کنند؟

تاثیر فیبروتومی در حرکت دندان ها در ارتودنسی

دندان ها به دلیل نیرویی که توسط عوامل داخلی یا خارجی به آن‌ها وارد می‌شود، حرکت می‌کنند. این نیروها می‌توانند ناشی از فشار طبیعی مانند رشد دندان‌ها، جویدن، یا عادت‌های دهانی مانند مکیدن انگشت باشند. همچنین در درمان‌های ارتودنسی، از ابزارهای خاصی مانند بریس‌ها و ریتینرها برای اعمال فشار کنترل‌شده روی دندان‌ها استفاده می‌شود. این فشار باعث تحریک سلول‌های موجود در استخوان و لثه می‌شود و فرایند بازجذب و بازسازی استخوان را آغاز می‌کند. در این حالت، استخوان در سمتی که دندان به آن حرکت می‌کند تحلیل می‌رود و در سمت مخالف بازسازی می‌شود، که امکان جابه‌جایی تدریجی دندان را فراهم می کند.

بیشتر بخوانید: ارتودنسی سریع دندان چگونه است

علاوه بر عوامل فیزیکی، بافت‌های نرم اطراف دندان‌ها نیز در این حرکت نقش دارند. فیبرهای موجود در لثه و بافت‌های پریودنتال که دندان‌ها را در جای خود نگه می‌دارند، هنگام جابه‌جایی دندان کشیده می‌شوند. این فیبرها، اگرچه به دندان‌ها کمک می‌کنند در موقعیت جدید تثبیت شوند، اما ممکن است به دلیل خاصیت ارتجاعی خود باعث بازگشت دندان‌ها به موقعیت اولیه شوند. این بازگشت معمولاً در دندان‌هایی که به شدت چرخش یا جابه‌جایی داشته‌اند، شایع‌تر است. بنابراین، تثبیت موقعیت دندان‌ها پس از جابه‌جایی با ابزارهایی مانند ریتینر یا روش‌هایی مانند فیبروتومی، برای کاهش احتمال بازگشت ضروری است.

سخن پایانی

اگرچه فیبروتومی یک راهکار مکمل است و نمی‌تواند به‌طور کامل جایگزین ریتینرها و دیگر ابزارهای ارتودنسی شود، اما شواهد نشان می‌دهند که ترکیب این روش با درمان‌های مرسوم می‌تواند نتایج بهتری به همراه داشته باشد. در نهایت، انتخاب بهترین روش درمانی برای هر بیمار به تشخیص متخصص و شرایط فردی بستگی دارد. بررسی دقیق‌تر این تکنیک و نتایج آن می‌تواند راه را برای بهبود روش‌های ارتودنسی هموارتر سازد.

درباره بهترین متخصص ارتودنسی در کرج بیشتر بخوانید

مشاوره رایگان

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
آنچه در این مقاله می خوانید

مشاوره رایگان

آخرین مطالب

0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x