اسپلینت دندان سیم پشت دندان بعد از درمان ارتودنسی برای حفظ نتیجه ی درمان استفاده می شود. هزینه های ارتودنسی بسیار زیاد است و اگر دندان ها به موقعیت اولیه خود بازگردند، باعث هدر رفتن هزینه و زحمت درمان می شود. بنابراین، برای جلوگیری از این خطر، استفاده از یک نگهدارنده ارتودنسی مانند سیم پشت دندان پس از ارتودنسی ضروری است.
استفاده از سیم پشت دندان پس از ارتودنسی، به شما کمک می کند تا همچنان به دندان های خوش فرم و مرتب خود افتخار کنید. این ابزار به شما کمک می کند تا لبخند زیبا و دندان های مرتبی که در طول سال های گذشته با درمان ارتودنسی به دست آورده اید را حفظ کنید.
در این مقاله، سعی کرده ایم به جوانب مختلف استفاده از سیم پشت دندان پس از ارتودنسی بپردازیم، پس با ما همراه باشید.
اسپیلنت دندان چیست؟
بعد از اتمام درمان ارتودنسی، اسپیلنت دندان به شکل یک سیم مخصوص پشت دندان ها چسبانده می شود. استفاده از سیم پشت دندان ها، به عنوان راه حلی مناسب برای جلوگیری از بازگشت دندان ها به موقعیت اولیه شان پس از درمان ارتودنسی است.
کاربردهای اسپیلنت دندان چیست؟
بعد از خارج کردن دستگاه ارتودنسی، ممکن است دندان ها به وضعیت قبلی خود برگردند. همچنین، با گذشت زمان و با افزایش سن، دندان ها شروع به جابجایی غیرقابل پیش بینی می کنند و اغلب مشکلاتی مانند کراس بایت (هم فشرده شدن دندان ها) و شلوغی دندان ها به وجود می آیند.
بنابراین، برای جلوگیری از این مشکلات استفاده طولانی مدت از سیم های پشت دندان بعد از ارتودنسی توصیه می شود که منجر به کاهش تغییرات در موقعیت دندان ها می شود.
انواع اسپیلنت دندان کدام اند؟
سیم پشت دندان پس از ارتودنسی به دو دسته ثابت و متحرک تقسیم می شوند.
۱- سیم ثابت بعد از ارتودنسی:
سیم ثابت پس از اتمام درمان ارتودنسی شامل یک سیم نازک است که در پشت دندان های جلویی فک بالا یا پایین قرار می گیرد. استفاده از سیم ثابت بعد از ارتودنسی یک روش سریع و موثر برای تثبیت درمان است. این سیم در همان نقاطی که براکت های ارتودنسی ثابت وجود داشتند، به پلاک های ثابت متصل می شود.
برای دسترسی به فضای بین دندان ها (فضای اینترپروکسیمال)، از ابزارهای ویژه ای که کار مشابه نخ دندان انجام می دهند، استفاده می شود. استفاده از این ابزارها به بیمار کمک می کند تا با دقت بیشتری و بدون آسیب رساندن به سیم، فضای بین دندان ها و سیم یا دندان های دیگر را به خوبی تمیز کند. این عملیات ممکن است کمی زما‌نبرتر از نخ دندان باشد، اما نتیجه آن کاملا مثبت است. این سیم باید در طول تمام ۲۴ ساعت و ۷ روز هفته، برای حفظ فرم صحیح دندان ها استفاده شود. بنابراین، باید تلاش کنید تا آن را به درستی نگهداری کنید.
۲- پلاک متحرک بعد از ارتودنسی:
پلاک متحرک، برای ثابت کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی استفاده می شود. این پلاک قابلیت جابجایی دارد و با استفاده از یک سیمی که از جلوی تمام دندان های پیشین فک بالایی و دندان های جلویی فک پایینی عبور می کند و قلاب هایی که در بین یا پشت دندان های عقبی قرار دارند، ساخته شده است. این ترکیب سیم و قلاب ها در پلاک متحرک، فرم ارتودنسی دندان ها را حفظ می کند.
مزیت اصلی پلاک متحرک، قابلیت جابه‌جایی آن است. بیمار می تواند به راحتی پلاک متحرک را از دهان خود بیرون بیاورد و دندان و پلاک را تمیز کند. البته باید به خاطر داشت که در طول روز هم باید از این پلاک استفاده کند. دستورات متخصصان ارتودنسی در شرایط مختلف ممکن است متفاوت باشند، اما به طور کلی در سه ماه اول باید روز و شب از پلاک متحرک استفاده شود. پس از گذشت این مدت، اگر تغییری در فرم دندان ها مشاهده نشود، ممکن است متخصص توصیه کند که بیمار فقط در شب از پلاک استفاده کند.
نکته منفی استفاده از پلاک متحرک این است که احتمال گم شدن یا خراب شدن آن وجود دارد. بنابراین، افرادی که از پلاک متحرک استفاده می کنند، باید نکات مراقبت از پلاک را رعایت کنند.
مزایای استفاده از اسپلینت دندان چیست؟
استفاده از سیم پشت دندان بعد از ارتودنسی دارای مزایای زیادی است.
مهم ترین مزیت آن این است که، شما نگرانی ای درباره گم کردن یا فراموش کردن نگهدارنده های ارتودنسی متحرک نخواهید داشت، زیرا سیم پشت دندان به صورت ثابت نگهداری می شود. همچنین، نیازی به برداشت آن در هنگام مصرف غذا ندارید و می توانید بدون مشکل به تغذیه ی خود ادامه دهید و با رعایت بهداشت دهان و دندان و اجتناب از مواد غذایی سفت و چسبناک، می توانید از ماندگاری بالای سیم پشت دندان خود اطمینان داشته باشید.
علاوه بر مزایای ذکر شده موارد زیر نیز از مزایای آن است:
- سیم پشت دندان نامرئی است که در هنگام صحبت کردن یا لبخند زدن قابل مشاهده نیست.
- درد و تنش بین دندان ها را کاهش می دهد.
- از سردردهای مرتبط با مشکل بیمار جلوگیری می کند.
- باعث می شود راحت تر بخوابید و خروپف حین خواب را کاهش یا متوقف می کند.
- سیم پشت دندان بعد از ارتودنسی هزینه کمتری نسبت به روش های دیگر دارد.
- سبب تسریع در بهبود لثه های آسیب دیده می شود.
- به بی حسی نیازی ندارد.
بیشتر مطالعه کنید: بهترین نوع ارتودنسی دندان ها کدام است؟
معایب استفاده از اسپلینت دندان چیست؟
استفاده از اسپلینت دندان معایبی نیز دارد که باید در نظر گرفته شوند. این معایب عبارتند از:
- خطر تحلیل ریشه: در صورت تنظیم نادرست و نامناسب، ممکن است باعث تحلیل ریشه دندان شود. این موضوع نیازمند تخصص و تجربه کارآمد از سوی دندانپزشک است.
- نیاز به دندان های سالم: استفاده از اسپلینت، نیازمند داشتن تعداد کافی دندان سالم در دهان بیمار است. بنابراین، برای تمام افراد روش مناسبی نیست.
- ناراحتی در ابتدای درمان: برخی افراد ممکن است در روزهای اولیه استفاده از اسپلینت احساس ناراحتی کنند. این امر معمولا به تطبیق دهان با اسپلینت و عادت کردن به آن مرتبط است و پس از مدتی بهبود می یابد.
به طور کلی، استفاده از اسپلینت باید توسط یک دندانپزشک متخصص انجام شود و همه جوانب را در نظر بگیرد تا عوارض و مشکلات را کاهش دهد.
عملکرد اسپیلنت دندان چگونه است؟
در پایان دوره درمان ارتودنسی، سیم پشت دندان از دندان هایی که به تازگی صاف و مرتب شده اند، قالب گیری می شود. سیم پشت دندان پس از ارتودنسی، توانایی حفظ موقعیت ایجاد شده توسط براکت ها و درمان ارتودنسی را دارد و به دلیل مقاومت مطلوب خود، به مدت سال ها استفاده می شود.
چه وقت باید اسپلینت دندان ها بعد از ارتودنسی را برداریم؟
بعضی اوقات ممکن است مجبور شوید به دلایلی مانند خم شدن مکرر سیم، مشکل در باز و بسته شدن دهان یا مشکل در تمیز کردن اطراف سیم؛ نگهدارنده ارتودنسی خود را بردارید. اما اگر بدون توصیه متخصص ارتودنسی، نگهدارنده ثابت را بردارید، باید یک نگهدارنده متحرک جایگزین آن کنید تا از حرکت و تغییرات ناخواسته دندان ها و بازگشت ارتودنسی جلوگیری شود.
مدت زمان دقیق استفاده از اسپلینت دندان مشخص نیست و این زمان بر اساس نوع و میزان ناهنجاری دندان ها و پس از معاینه توسط پزشک مشخص می شود. به طور مثال در افرادی که دندان هایشان از هم فاصله دارند استفاده از اسپلینت ها به طور مادام العمر توصیه می شود.
برای خارج کردن اسپلینت باید به پزشک مراجعه کنیم؟
بله، برای خارج کردن سیم های پشت دندان ها بعد از اتمام درمان ارتودنسی نیاز به مراجعه به پزشک ارتودنتیست یا دندانپزشک است. این فرآیند بخشی از مرحله پایانی درمان ارتودنسی است و نیاز به تخصص و تجهیزات مناسب دارد.
پزشک شما با استفاده از ابزارهای خاص و با دقت لازم، سیم ها را از دندان ها خارج می کند. این فرآیند باید به دقت و با رعایت تمامی اصول بهداشتی صورت گیرد تا ضربه ای به سلامت دندان ها و بافت های اطراف نزند.
بیشتر مطالعه کنید: ارتودنسی نامرئی دندان چیست؟
آیا می توان اسپلیتنت را در خانه از دندان جدا کرد؟
بعد از ارتودنسی، استفاده از اسپلینت دندان برای حفظ و ثابت نگه داشتن تغییراتی که در موقعیت دندان ها به وجود آمده است، رایج است. این اسپلینت ها با استفاده از زرین یا کامپوزیت به دندان ها چسبانده می شوند و برای جدا کردن آنها نیاز به تراش دادن است، بنابراین، اگر خودتان سعی کنید با زور یا ابزارهایی مثل چاقو آن را جدا کنید، ممکن است باعث مشکلاتی مانند آسیب به لثه و شکستن دندان شود.
تعیین نوع و زمان استفاده از اسپلینت، به عهده متخصص ارتودنسی است و در برخی موارد، استفاده بلندمدت از اسپلینت پس از ارتودنسی ضروری است. بنابراین، اسپلینت را باید به عنوان یک عنصر ماندگار و ضروری در دهان در نظر گرفت تا نتایج درمان حفظ شود و دندان ها به وضعیت قبلی خود برنگردند.
آیا می توان با وجود این نگهدارنده ها آدامس جوید؟
بله، پس از ارتودنسی و استفاده از سیم پشت دندان می توانید آدامس بجوید. سیم پشت دندان به منظور حفظ استحکام و ثبات دندان ها بعد از ارتودنسی استفاده می شود. با توجه به ثبات سیم و نصب صحیح آن، جویدن آدامس هیچ تداخلی با عملکرد سیم پشت دندان نخواهد داشت و می توانید به راحتی از آدامس استفاده کنید. با این حال، در صورت داشتن هر گونه شک و تردید، بهتر است با متخصص ارتودنسی خود مشورت کنید و نقطه نظر و راهنمایی های او را در این خصوص دریافت کنید.
